27 دی 1388 / 1 صفر المظفر 1431 / 17 ژانویه 2010

سيد مجتبي ميرلوحي مشهور به نواب صفوي ازرهبران اصلي سازمان فداييان اسلام همراه سه تن ازهمرزمانش شهيد شد. بدين ترتيب رژيم طاغوت مبارزي متعهد و انقلابي را كه فقط برمبناي اسلام خواهي سخن گفته بود به شهادت رساند. شهيد نواب صفوي درسال1305هجري شمسي درخانواده‎اي روحاني متولد شد و تحصيلات متداول را دركنارتحصيلات حوزوي ادامه داد. وي بنيانگذاراولين سازمان انقلابي- مكتبي است كه كه راه گشاي مبارزات مسلحانه اسلامي بود. فداييان اسلام مبارزه با شاه و عوامل او را درداخل و نيز مبارزه با استعمارگران و قدرتهاي خارجي و روشنفكرنماهاي وابسته به غرب را سرلوحه اهداف خود قرارداده بودند. سرانجام درچنين روزي نواب صفوي و يارانش كه جزنواي اسلام برنياوردند و جزتشكيل حكومت اسلامي و اجراي احكام الهي نيتي نداشتند درخون خويش غلطيدند و به شهادت رسيدند.
حضرت امام خميني(رحمت الله علیه) به مناسبت فرار شاه از كشور در پيامي خطاب به ملت ايران فرمودند: "فرار محمدرضا پهلوي را كه طليعه پيروزي ملت و سرلوحه سعادت و دست يافتن به آزادي و استقلال است به شما ملت فداكار تبريك عرض مي‏كنم" امام در ادامه اين پيام، علاوه بر درخواست از ملت ايران به ادامه دادن تظاهرات پرشور خود بر ضد رژيم سلطنتي و دولت غاصب بختيار، بار ديگر از قواي نظامي و انتظامي خواستند كه به ملت بپيوندند. از سوي ديگر با فرار شاه از ايران، مردم، مجسمه‏هاي شاه فراري را در شهرهاي مختلف پايين كشيدند. در شهرهاي آمل، نهاوند، اليگودرز و ايلام نيز، مأموران رژيم شاه، به مردم حمله و شماري از آنان را شهيد و مجروح كردند.
فرانسوي‏ها در مقايسه با ساير كشورهاي غربي، بيشترين تسليحات مورد نياز عراق را به اين كشور واگذار كردند. ميراژ اف يك و 2000، موشك‏هاي هوا به هواي ماژيك 1، موشك‏هاي اگزوسه 39 - آ. ام و پس از آن، هواپيماهاي سوپراتاندارد از جمله تسليحاتي بودند كه از جانب فرانسه، به رژيم بعثي ارسال گرديد. در اوايل جنگ عراق با ايران، فروش تسليحات نظامي فرانسه به عراق از مرز ده ميليارد دلار گذشت كه هفت ميليارد دلار از اين معاملات به صورت وام و اعتبارات بود. افزون بر اين، فرانسه در ساخت راكتورهاي اتمي و فراهم كردن زمينه دست‏يابي عراق به سلاح اتمي نيز نقش برجسته‏اي داشت.
آيت‏اللَّه سيدمهدي حكيم فرزند آيت‏اللَّه سيدمحسن حكيم و عضو برجسته مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق در سال 1313 ش در خاندان اهل علم و تقوا در نجف اشرف به دنيا آمد. وي پس از گذراندن دروس مقدمات و سطح به درس خارج آيت‏اللَّه شهيد سيدمحمد باقر صدر حاضر شد و به جرگه مخالفان سرسخت رژيم صدام رييس جمهور بعث عراق پيوست. از جمله فعاليت‏هاي اجتماعي و فرهنگي وي مي‏توان به ايجاد جماعت علماي بغداد و كاظمين و نيز تأسيس مراكز علمي و آموزشي براي طلاب علوم ديني اشاره كرد. ايشان در سال 1348 ش (1969 م) از طرف حكومت جور به تلاش براي سرنگوني رژيم بعث متهم شد و در همان سال مخفيانه از عراق مهاجرت كرد. شهيد آيت‏اللَّه حكيم از آن پس به كشورهاي پاكستان، امارات، سوريه و لبنان سفر نمود و سرانجام در لندن استقرار يافت. وي در آن جا سرپرستي انجمن اهل البيت را بر عهده گرفت و به فعاليت‏هاي ضد رژيم بعث ادامه داد. او كه از پيشگامان انقلاب اسلامي عراق و از چهره‏هاي فعال آن به شمار مي‏رفت چندين بار به جمهوري اسلامي ايران مسافرت كرده و با حضرت امام خميني ديدار داشته است. اين عالم مجاهد همچنين در كنفرانس بررسي جنايات صدام و كنفرانس نيروهاي مبارز عراقي و كنفرانس همياري ملت عراق شركت نمود و نقش فعالي در سازمان‏دهي مبارزات مجاهدين مسلمان عليه رژيم صدام داشت. اين فعاليت‏ها بر رژيم خونخوار عراق گران‏آمد تا اين كه اين مبارز والا مقام در چنين روزي توسط دو تن از مزدوران بعثي در شهر خارطوم پايتخت سودان ترور شد و شربت شهادت نوشيد. اين ترور با محكوميت‏هاي گسترده‏اي همراه بود و رسوايي رژيم بعث را بيشتر از قبل آشكار ساخت. پيكر پاك آيت‏اللَّه سيد مهدي حكيم پس از تشييعي باشكوه در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) به خاك سپرده شد.
جنگ صفّين ميان سپاه حضرت علي (علیه السّلام) و معاويه دركناررود فرات درگرفت. ساه معاويه ابتدا ازياران مولا علي (علیه السّلام) شكست سختي خوردند اما درآخرين لحظات با حيله عمروعاص قرآنها را برسرنيزه كردند و پيشنهاد صلح دادند. دشمن با اين حيله خواستارحاكميت قرآن شد و نيرنگ آنان درسپاه حضرت علي (علیه السّلام) ناچارحكميت را پذيرفتند. درحكميت معاويه عمروعاص را برگزيد و ابوموسي اَشعري هم برحضرت علي (علیه السّلام) تحميل شد زيرا مولاي متّقيان علي (علیه السّلام) مالك اشتررا شايسته حكميت مي دانستند. سرانجام ابوموسي اشعري با نيرنگ به خلافت معاويه رأي داد و معاويه به ناحق خليفه مسلمين شد.
آقا محمد رضا قمشه اي متخلص به صَهبا عارف و مدرس برجسته عرفان ابن عربي درتهران بدرود حيات گفت. صهبا ساليان متمادي درمدرسه صدرتهران جلسات درس و بحث داشت. «رساله ولايت و رسالةً في وَحدَةِ الوجود بَل اَلموجود» ازآثارعارف وارسته آقا محمد رضا قمشه اي بشمارمي رود.
پس از واقعه‏ي كربلا، خاندان پيامبر اكرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) كه به اسارت يزيديان درآمده بودند، وارد شام مركز حكومت يزيد شدند. در شام، حضرت زينب(سلام الله علیها) و امام سجاد(علیه السّلام) در مقاطع مختلف، از جمله در دربار يزيد و مسجد شام به افشاگري عليه يزيد پرداختند و پيام خون شهيدان كربلا را به بهترين نحو به مردم رساندند، به طوري كه مردم شام از واقعيت جنايات سپاه يزيد در كربلا آگاه و نسبت به وي و مزدوران او خشمگين شدند. اين موضوع باعث شد كه يزيد به كلي صدور فرمان قتل امام حسين(علیه السّلام) و يارانش را تكذيب كند و گناه آن را به گردن عبيداللَّه بن زياد والي كوفه، بيندازد. همچنين به دليل فشار افكار عمومي، يزيد مجبور شد پس از چندي، كاروان اهل بيت پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) را به مدينه، باز گرداند.
آبراهام هياسينت آنكيتل دوپرون خاورشناس فرانسوي، در هفتم دسامبر 1731م در پاريس به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات متوسطه، وارد دانشگاه اين شهر شد. در اين زمان بود كه به زبان‏هاي شرقي علاقه‏مند گرديد و زبان‏هاي فارسي، عربي و عبري را فراگرفت. وي سپس براي تكميل آموخته‏ها و تحقيق درباره مذاهب ايرانيان قديم راهي هند شد و پس از آشنايى با زبان‏هاي سانسكريت و پهلوي، به ترجمه آثاري از اين خطه، از قبيل اوستا پرداخت. خطابه‏ها و گزارش‏هاي دوپرون در فرهنگستان علوم ادبي فرانسه و نيز ترجمه كاملي كه از اوستا انجام داد، نه تنها فرانسويان را با نام ايران و اَوِستا آشنا كرد، بلكه دانشمندان ديگر كشورهاي اروپايى را نيز بر آن داشت كه در مباحثات مربوط به اين علم شركت كنند. پس از انتشار ترجمه اوستا، علماي زرتشت، ترجمه و تحقيقات دوپرون را عاري از حقيقت دانستند و آن را فاقد هر گونه ارزش تاريخي اعلام كردند. انتقادات و اتهاماتي كه به دوپرون وارد آمد، به جاي اين‏كه از ارزش تحقيقات وي بكاهد، آثار او را در جهان مشهور ساخت. هم‏چنين نقش دوپرون در تعميم و نشر فرهنگ ايران در فرانسه و اروپا، فقط به ترجمه اوستا ختم نمي‏شود. بلكه او به هنگام بازگشت از ايران،180 نسخه خطي نفيس با خود به همراه داشت و اين نسخه‏هاي گران‏بها، سهم بزرگي در شناساندن فرهنگ ايراني در اروپا ايفا نمود. گنجينه‏اي كه دوپرون در دست علاقه‏مندان به فرهنگ و تمدن ايراني نهاد، تحول عظيمي در زمينه پژوهش‏هاي ادبي درباره ايران پديد آورد، هرچند در اين ميان نبايد تاراج فرهنگي دوپرون را نيز از ياد بُرد. از دوپرون آثار متعددي بر جاي مانده كه قانون‏گزاري شرقي، تتبّعات تاريخي و جغرافيايي درباره هند و نيز فرهنگ و زبان پهلوي به فرانسه از آن جمله‏اند. آنكيتل دوپرون كه از او به عنوان بنيان‏گذار ايران‏شناسي در جهان ياد مي‏شود سرانجام در 17 ژانويه 1805م در 74 سالگي درگذشت.
دادگاه تفتيش عقايد يا انكيزيسيون، محكمه‏اي بود كه از طرف كليساهاي اروپا از قرن دوازدهم ميلادي در اين قاره به وجود آمد و به تفتيش عقايد مردم و تعقيب متخلفان در مقررات مذهبي مي‏پرداخت. اين دادگاه كه از طرف پاپ اداره مي‏شد در قرن شانزدهم در تمام اروپا به جز انگلستان تسلط پيدا كرد، ولي بعد از يك قرن رو به ضعف گذاشت. اين بنگاه وحشتناك و هول‏انگيز، در بيدادگري و تعدي چنان گستاخ و گسترده بود كه حتي به كردار و رفتار و توجه و پندار دروني و قلبي و وجدان مردم تهمت مي‏زد و متهمان را فقط با همين تهمت‏ها، زنده زنده به كوره‏هاي آدم‏سوزي مي‏سپرد. دوشيزه ژاندراك نوزده ساله، رهبر آزادي بخش و چهره ملي فرانسه در همين آتش اتهام واهي و بي‏اساس، زنده زنده سوزانيده شد. هم‏چنين گاليله منجم و ستاره‏شناس مشهور ايتاليايى، در 22 ژوئن سال 1633م در اين دادگاه محاكمه گرديد. تنها در كشور اسپانيا در مدت 350 سال، بيش از سي‏وچهارهزار نفر سوزانده و در حدود سي‏صدهزار نفر ديگر توسط اين دادگاه به اعمال شاقه، زندان ابد و تبعيد محكوم شدند. اين دادگاه سرانجام پس از حدود شش‏صد سال فعاليت، در هفدهم ژانويه 1808م به دستور ناپلئون بُناپارت تعطيل شد.(ر.ك:27آوريل)
قله اورست با بيش از 8848 متر ارتفاع به عنوان بلندترين قله دنيا در مرز كشور نپال و تبَّت در چين و در رشته كوه‏هاي هيماليا واقع شده است كه در 17 ژانويه 1841م توسط جورج اِوِرِست كوهنورد و نقشه‏بردار انگليسي كشف، اندازه‏گيري و به نام وي نام‏گذاري شد. با اين حال، جورج اورست نتوانست اين قله را خود فتح كند. كوشش‏هاي بسياري براي صعود به قله اورست به عمل آمد و انسان‏هاي زيادي نيز جان خود را بر سر اين كار گذاشتند. در سال 1951م يك كوهنورد انگليسي راهي از جنوب اورست كشف كرد كه صعود به قله را ممكن ساخت. نهايتاً در 29 مه سال 1953م عده‏اي از كوهنوردان سوئيسي عازم بالا رفتن از اورست شدند و تا ارتفاع 8/600 متري از آن صعود كردند و اين بيشترين ارتفاعي بود كه بشر تا آن تاريخ از كوه بالا رفته بود. اين قله سرانجام در سال 1953 توسط دو كوهنورد از هند و انگلستان فتح شد.
آنتوان پاولوويچ چخوف نويسنده بلندآوازه روسي در 17 ژانويه سال 1860م در خانواده‏اي فقير در روسيه به دنيا آمد و پس از اتمام تحصيلات پزشكي به طبابت پرداخت. ولي اين روال چندان طول نكشيد و با انتشار نوشته‏هايش از نوزده سالگي، چنان مورد استقبال قرار گرفت كه از طبابت دست كشيد و كار نويسندگي و ادبيات را دنبال كرد. چخوف طبعي روان و نبوغ درخشاني در زمينه نويسندگي داشت و در داستان‏هاي خود، پستي‏هاي طبع آدمي را به سختي مورد انتقاد قرار مي‏داد. وي در صنعت ايجاز و خلاصه‏نويسي و هنر داستان نويسي و نگارش داستان‏هاي كوتاه قدرتي شگرف و در خلق شخصيت‏هاي جالب، مهارتي بسزا داشت. علاوه بر اين، چخوف، بشر دوستي و نيك نفسي و خدمت به مردم را نيز وظيفه هر انسان شرافت‏مندي مي‏دانست و اين علاقه شديد انسان دوستي به شكلي گيرا و دل‏انگيز، در آثارش به چشم مي‏خورد. آثار چخوف در عين حال كه خواننده را مي‏خندانَد، به فكر و دقت نيز وامي‏دارد و معايب اجتماعي را در نظرش جلوه‏گر مي‏سازد. چخوف يكي از بزرگ‏ترين استادان داستان‏هاي كوتاه است كه آثار درخشان و نافذ او از حيث انشاء فوق العاده روان، حاكي از مهارت عجيب وي در برگردانيدن ناگهاني يك وضعيت مضحك به صحنه‏اي حزن‏انگيز و دردناك است. چخوف در ادبيات روسيه، خالق سبكي تازه در شيوه نمايش‏نامه‏نويسي و داستان نويسي شده است. آثار چخوف مورد ستايش نويسندگان بزرگ زمان واقع شد و به طور مستقيم يا غيرمستقيم در بيشتر رمان‏نويسان معاصر او نفوذ فراوان برجاي گذاشت. چخوف از بزرگ‏ترين و برجسته‏ترين داستان‏نويسان رئاليسم و واقع بين روسيه در دوران قبل از انقلاب اين كشور به شمار مي‏آيد. از آثار متعدد چخوف مي‏توان فاجعه در شكارگاه، دهقانان، سه خواهر، مرغ دريايي، اتاق شماره شش، گم‏گشته‏ها و باغ آلبالو را نام برد. آنتوان چخوف سرانجام در 2 ژوئيه سال 1904 در 44 سالگي درگذشت.
پاتريس لومومبا، انقلابي معروف افريقايى و باني استقلال كشور كنگو، در 2 ژانويه سال 1925م به دنيا آمد. او پس از اتمام تحصيلات متوسطه در اداره پست مشغول به كار شد و سپس در رشته حقوق تحصيلات عالي خود را به پايان برد. لومومبا در نهضت آزادي افريقا عامل اصلي استقلال كشورش كنگو بود. او در سال 1958 به عضويت دائمي كنفرانس مردم سراسر افريقا درآمد و به رياست نهضت ملي كنگو و استقلال كنگو از بلژيك نيز انتخاب شد. لومومبا در سال 1960 پس از تأسيس جمهوري دموكراتيك كنگو به مقام نخست‏وزيري و وزارت دفاع منصوب گرديد. اما كمي پس از استقلال، نظاميان به تحريك عوامل بيگانه سر به شورش برداشته و ايالت "كاتانگا" را مستقل اعلام نمودند. وي براي جلوگيري از اين شورش‏ها دست به دامان سازمان ملل شد، ولي چون از اين امر نتيجه‏اي نيافت خود وارد عمل گرديد و نيروهاي نظامي كنگو را به جنگ با نيروهاي شورشي اعزام كرد. در پي اين اقدام كه مخالف با نظرات رئيس جمهور وقت كنگو بود، لومومبا از سوي رئيس جمهور از سمت‏هايش بركنار و پس از يك سلسله تحولات سياسي، توسط نظاميان در محل اقامتش تحت نظر گرفته شد. اين مسئله باعث شد كه شورشيان كه از جانب دولت بلژيك حمايت و تحريك مي‏شدند، دست از شورش خود بردارند. لومومبا پس از مدتي، موفق به فرار از زندان شد. با اين حال وي پس از چندي به اتهام نقض امنيت ملي، توسط نيروهاي دولتي دستگير و در يك اقدام خائنانه، تحويل نيروهاي شورشي به رهبري موسي چومبه شد. پاتريس لومومبا سرانجام در 17 ژانويه 1961 به همراه جمعي از يارانش توسط عوامل چومبه، پس از شكنجه‏هاي فراوان تيرباران شد. لومومبا در شرايطي در 36 سالگي، اعدام شد كه بيمار بود و انتشار خبر كشته شدن لومومبا، موجي از اعتراضات مردمي كنگو و ديگر كشورهاي افريقايي را به دنبال آورد. لومومبا چند كتاب از خود بر جاي گذاشته است كه مشهورترين آنها "ميهن من كنگو" نام دارد. گفته مي‏شود كه پاتريس لومومبا توسط موسي چومبه رهبر شورشيان كنگو در خمره اسيد انداخته شد تا اثري از وي باقي نماند.
به دنبال اشغال كويت توسط ارتش بعث عراق در دوم اوت 1990م و اتمام اولتيماتوم غرب به عراق جهت ترك كويت و عدم توجه عراق به اين هشدار، نيروهاي متحد، عمليات تهاجمي گسترده‏اي را با عنوان توفان صحرا عليه عراق آغاز كردند. در جريان بمباران‏هاي وسيع هواپيماهاي نيروهاي متحد، بخش اعظم تاسيسات زيربنايى عراق ويران شد و صدها نفر از مردم بي‏دفاع عراقي كشته و زخمي گرديدند. ساعاتي پس از شروع عمليات نيروهاي چند مليتي، عراق اقدام به حمله موشكي به رژيم اسرائيل و عربستان كرد. در ادامه حملات هوايى نيروهاي متحد غرب، حمله زميني عليه عراق در روز 24 فوريه 1991م آغاز شد و پس از چهار روز با شكست و هزيمت كامل نيروهاي عراق و تسليم بلاقيد و شرط عراق خاتمه يافت. نيروهاي امريكا و متحدين آن كشور مي‏توانستند با ادامه جنگ به مدت 48 ساعت ديگر، بغداد را به تصرف خود درآورده و حكومت ديكتاتوري صدام حسين را سرنگون كنند، ولي ادامه حكومت صدام ذليل و شكست خورده را بر جانشينان احتمالي او ترجيح دادند. امريكايى‏ها از آن بيم داشتند كه پس از سقوط صدام حسين، يك حكومت اسلامي طرفدار ايران در بغداد بر سر كار بيايد، زيرا اكثريت مردم عراق كه شيعه و طرفدار ايران هستند در آخرين روزهاي جنگ سر به شورش برداشتند و اين شورش تا چند ماه ادامه داشت اما صدام با سركوب بي‏رحمانه اين قيام اسلامي، نگراني امريكا را از اين جهت برطرف ساخت. پس از اين حملات و كشته و زخمي شدن تعداد زيادي از نيروهاي عراقي و مردم بي‏گناه اين كشور و تخريب اماكن عمومي، سرانجام در تاريخ دوم مارس 1991م با عقب‏نشيني نيروهاي عراقي از كويت و پذيرفته شدن شرايط نيروهاي چند مليتي توسط عراق، آتش‏بس برقرار گرديد. هرچند دخالت غرب در مسئله كويت، به بهانه حفظ امنيت منطقه و بيرون راندن متجاوز از كويت بود، ولي اين حضور، در واقع بهانه‏اي براي حفظ منافع غرب و تثبيت نيروهاي نظامي آنان در منطقه بود. از اين‏رو بسياري از تحليل‏گران، با ارائه شواهدي، معتقدند، حمله عراق به كويت با چراغ سبز امريكا عملي گرديد.
/خ